Lütfen bir ülke hayal edin – örneğin Almanca konuşulan bir ülke – burada ilk insanlardan beri, günümüzde ve geleceğe kadar, doğan veya doğacak her insan; iki bacak, iki kol, iki göz, bir burun, bir ağız ve bir güneş gözlüğü ile doğuyor. Güneş gözlüğü camlarının rengi sarıdır. Kimse bu güneş gözlüklerinin orada olmasını tuhaf bulmamıştır, çünkü onlar hep oradaydı ve insan vücudunun bir parçasıdır. Her insanda vardır.
Güneş gözlüğünü sarı yapan şey; o ülkedeki insanların ortak değerleri, tutumları, fikirleri, inançları ve varsayımlarıdır. Gördükleri, öğrendikleri veya tecrübe ettikleri her şey (geçmişte, günümüzde ve gelecekte), sarı camlardan geçerek beyne ulaşmıştır. Her şey, camları sarıya boyayan değerler ve fikirler aracılığıyla filtrelenmiş ve yorumlanmıştır. Yani sarı camlar, onların tutumlarını, değerlerini ve inançlarını temsil eder.
Binlerce kilometre uzakta başka bir ülkede (örneğin Japonya’da), ilk insanlardan beri, günümüzde ve geleceğe kadar, doğan veya doğacak her insan; iki bacak, iki kol, iki göz, bir burun, bir ağız ve bir güneş gözlüğü ile doğmuştur. Güneş gözlüğü camlarının rengi mavidir. Kimse bu güneş gözlüklerinin orada olmasını tuhaf bulmamıştır, çünkü onlar hep oradaydı ve insan vücudunun bir parçasıdır. Her insanda vardır. Japonların gördüğü, öğrendiği ve deneyimlediği her şey, güneş gözlüklerinin mavi camları tarafından filtrelenir.
Japonya’ya gitmek isteyen bir gezgin, Japonya’yı “görebilmek” ve ülke hakkında daha fazla bilgi edinebilmek için Japon güneş gözlükleri edinmesi gerektiğini anlayacak kadar zekidir muhtemelen. Dolayısıyla gezgin Japonya’ya vardığında Japon güneş gözlüklerini takar, iki ay boyunca kalır ve Japon halkının değerleri, tutumları ve inançları hakkında gerçekten çok şey öğrendiği hissine kapılır. Japon güneş gözlüklerini takarak gerçekten Japonya’yı “görür”. Kendi ülkesine döner ve artık kendisini Japonya konusunda bir “uzman” ilan eder ve Japonya kültürünün yeşil olduğunu iddia eder.
Leave a Reply